Υπερπαραθυρεοειδισμός
Ο υπερπαραθυρεοειδισμός εντάσσεται στις παθήσεις που σχετίζονται με τον θυρεοειδή αδένα και, συγκεκριμένα, με τους παραθυρεοειδείς αδένες. Παρουσιάζει διάφορα συμπτώματα ανά περίπτωση που δυσχεραίνουν ιδιαίτερα τη ζωή των ασθενών.
Τι είναι οι παραθυρεοειδείς αδένες;
Οι παραθυρεοειδείς αδένες, όπως μαρτυρά και το όνομά τους, βρίσκονται κοντά στον θυρεοειδή αδένα και είναι, συνήθως, τέσσερις (σε ποσοστό 85% του πληθυσμού). Συγκεκριμένα, βρίσκονται πίσω από τον θυρεοειδή (στο μπροστινό μέρος του λαιμού) και ο ρόλος τους είναι η παραγωγή της παραθορμόνης, της ορμόνης δηλαδή που συμβάλλει στη ρύθμιση του μεταβολισμού, των επιπέδων του ασβεστίου και του φωσφόρου.
Τι είναι ο υπερπαραθυρεοειδισμός;
Ο υπερπαραθυρεοειδισμός είναι η νόσος των παραθυρεοειδών αδένων, που προκαλείται από την υπερβολική δραστηριότητά τους. Σε περίπτωση υπερπαραθυρεοειδισμού, ένας ή περισσότεροι από τους παραθυρεοειδείς αδένες συμπεριφέρονται ανάρμοστα, παράγοντας περισσότερη παραθορμόνη, ανεξάρτητα από το επίπεδο του ασβεστίου στο αίμα.
Πώς προκαλείται ο υπερπαραθυρεοειδισμός;
Τα αίτια για τον πρωτογενή υπερπαραθυρεοειδισμό δεν είναι ξεκάθαρα. Ωστόσο, οι 2 τύποι του -πρωτοπαθής και δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός- μπορεί να είναι υπεύθυνοι για την πάθηση.
- Πρωτοπαθής: Σε αυτόν τον τύπο η ξαφνική υπερπαραγωγή παραθορμόνης, προκαλεί ραγδαία αύξηση των επιπέδων ασβεστίου στο αίμα.
- Δευτεροπαθής: Εδώ, οι διαταραχές στο μεταβολισμό του ασβεστίου και της βιταμίνης D αναγκάζουν τον παραθυρεοειδή αδένα να υπερλειτουργεί στην προσπάθεια διατήρησης των φυσιολογικών επιπέδων.
Ποια είναι τα συμπτώματα του υπερπαραθυρεοειδισμού;
Ο υπερπαραθυρεοειδισμός δεν έχει πάντα ξεκάθαρα συμπτώματα και γι’ αυτό η πλειονότητα των ασθενών, συνήθως, αργεί να διαγνωστεί με τη συγκεκριμένη πάθηση.
Η ήπια μορφή της πάθησης μπορεί να προκαλέσει:
- Κόπωση
- Πόνο στις αρθρώσεις
- Μυϊκή αδυναμία
- Προβλήματα συγκέντρωσης
- Ανορεξία
- Κατάθλιψη
Τα πιο βαριά περιστατικά υπερπαραθυρεοειδισμού μπορεί να χαρακτηρίζονται από:
- Ναυτίες
- Εμετούς
- Συνεχή και έντονη δίψα
- Συχνοουρία
- Σύγχυση σε έντονο βαθμό
Τέλος, άνθρωποι με υπερπαραθυρεοειδισμό σε πολύ προχωρημένο στάδιο δεν αποκλείεται να πάσχουν και από:
- Οστεοπόρωση
- Πέτρες στα νεφρά
- Προβλήματα στη λειτουργία των νεφρών
Διάγνωση
Η διάγνωση του υπερπαραθυρεοειδισμού περιλαμβάνει τις εξής εξετάσεις:
- Αιματολογικό έλεγχο
- Ακτινολογικό έλεγχο
- Μέτρηση οστικής πυκνότητας
- Εντόπιση παθολογικών παραθυρεοειδών
- Υπερηχογράφημα
- Σπινθηρογράφημα με sestamibi
Θεραπεία
Η θεραπεία στην περίπτωση του υπερπαραθυρεοειδισμού δεν είναι κοινή για όλες τις περιπτώσεις. Ανάλογα, κατ’ αρχάς, με τον τύπο και, ακόμα, τη σοβαρότητα της κατάστασης θα διαμορφωθεί και το αντίστοιχο πλάνο αντιμετώπισης. Αυτό μπορεί να περιλαμβάνει από συντηρητικά μέτρα μέχρι το ενδεδειγμένο χειρουργείο αντιμετώπισης του όγκου ή των αδένων που παράγουν πολλή παραθορμόνη.
Η τακτική παρακολούθηση του ασθενή είναι, επίσης, μία μέθοδος αντιμετώπισης και περιλαμβάνει απεικονιστικές εξετάσεις των νεφρών, καθώς οι πιθανότητες για νεφρολιθίαση είναι αυξημένες. Επιπλέον, η μέτρηση της πυκνότητας των μετάλλων των οστών είναι απαραίτητη, ώστε να διαπιστωθεί αν και κατά πόσο τα οστά κινδυνεύουν να ατροφήσουν.
Ο πρωτοπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός απαιτεί σχεδόν πάντα χειρουργική επέμβαση, ενώ ο δευτεροπαθής μπορεί να αντιμετωπιστεί και μέσω συντηρητικών μεθόδων, όπου χορηγείται βιταμίνη D και ασβέστιο, για παράδειγμα. Ο θεράποντας γιατρός θα σας υποδείξει ακριβώς τα βήματα της θεραπείας που ανταποκρίνονται στην πάθησή σας.
Επικοινωνήστε με τον Διευθυντή Γενικής Χειρουργικής Ιατρικό Κέντρο Αθηνών Ψυχικού Δρ. Δημήτρη Ζησιάδη για να ενημερωθείτε σχετικά με τον υπερπαραθυρεοειδισμό και τους τύπους του. Μάθετε για τα συμπτώματα, τις διαγνωστικές εξετάσεις και φυσικά τη θεραπεία που θα βελτιώσει την καθημερινότητα και τη ζωή σας.
